Nuffnang Ads

Friday, August 31, 2012

Maraming Salamat sa OB Gyne ko!

Hi dear readers! 

Yesterday I was able to went home early and I got the chance to watch the TV Patrol News of ABS CBN.  I was very sad about the news regarding the death of the 8th months old daughter of Andrea Revilla-Ynares (sister of Sen. Bong Revilla).  Here is the complete details of the news http://www.abs-cbnnews.com/entertainment/08/30/12/revilla-clan-mourn-passing-granddaughter 

I also have the same experience with Ms. Andrea Ynares.  Year 2008, I was then pregnant with my daughter.  Same with her, I am also expected to gave birth by 1st week to 2nd week of September 2008.  But then all of the sudden my blood pressure started and continuously raised up and so my OB Gyne started to get worried. It was my weekly visit to her and I never expected na after ng visit ko na iyon ay manganganak na pala ako.  Nag start lang naman ang worries nya noong nag check sya ng BP ko na nasa 150/100 yata yun.  Then tiningnan nya yung aking booklet, mula noong unang month ng visit ko napansin nya na pataas ng pataas ang record ng BP ko. Sabi nya, hindi daw maganda ang record ng BP ko, she informed me na magkita daw kami the following week sa ER ng Manila Doctors Hospital dahil schedule na daw nya ako for delivery.  Tinanong din nya ako kung may nararamdaman pa akong movement ng baby ko sa loob.   Sa experience ko, wala na sya movement pero may time na bumubukol or tumitigas yung tiyan ko sa isang side then mawawala. Pero yung feeling na may lumilikot sa loob ng tiyan ko, wala na.  Sabi ng doctor ko, dapat daw may movement pa rin daw akong mararamdaman sa loob ng tiyan ko.  So after ng check up ko, binalita ko agad sa husband ko ang sinabi ng doctor.  Dumating na nga iyong araw na naka schedule na ako manganak.  Noong una ayoko pa nga sana kasi wala pa naman ako nararamdaman kakaiba sa tiyan ko at sa sarili ko.  Kung hindi lang ako tinext ng doctor ko kung asan na ako, wala talaga akong balak sumipot sa ER ng Manila Doctors.  So ganun na nga nangyari, pagdating ko sa hospital, nandun na doctor ko, nauna pa sa akin.  After ng madaming check up, monitoring at kung anu-ano pa,  nanganak ako thru CS section, during my delivery doon lang din namin nalaman including my OB na surprise din na nakapulupot pala ang umbilical cord ng anak ko sa left leg nya.  Imagine 3 ikot ng umbilical cord sa paa nya.  Kita pa namin after nya malinisan na may marka or pasa ang leg nya sanhi ng pagkatali.  Sa buong stage ng pregnancy ko, isang beses lang kasi ako nag pa ultrasound, yun ay noong 7 months na ang baby ko sa tiyan at ang purpose noon ay para malaman ang gender nya.  Wala naman nakita ang doctor ko na kakaibang position ng anak ko sa loob.  So feeling namin during 8th months na nangyari yun.  I was very thankful na din sa doctor ko dahil napakamaalaga nya talaga, at sobrang experienced na nya kaya siguro na nakita na nya posibleng maging risk sakaling pinatagal pa nya or hinantay pa nya yung kabuwanan ko or yung time na humilab ang tiyan ko.  Buti nalang nag decide na sya kaagad dahil kung nagkataon pala maaring mawala sa akin ang aking anak.  Masama pala yun dahil napipigilan pala ang flow ng dugo sa katawan ng bata at pwede maging cause ng death nya sa loob ng tiyan.  Bigla akong nagbalik tanaw sa pangyayari way back 2008.  Totoo pala talaga na once manganak ang isang ina, para na rin nasa hukay ang isa nyang paa. True talaga, dahil kung di maagap ang aking doctor baka isa sa min ng anak ko wala na dito sa mundo.  Kaya malaki ang pasalamat ko kay Dr. Dorothy Sia-Cu. Salamat sa pag aalaga mo sa min ng baby ko. Syempre kay Lord din dahil sya ang nagbibigay ng wisdom at knowledge sa mga tao.  Kapag biniyayaan ulit ako ng baby ikaw pa din ang kukunin kung OB Gyne. I know safe kami ng baby ko sa mga kamay mo.

Cheers!

joy

No comments: